Predstavnici Prištine i Beograda sastaće se danas u Briselu i, uz posredovanje EU, zvanično započeti razgovore koji bi u prvoj fazi trebalo da se tiču "životnih pitanja".
Septembar 2010 - Generalna skupština UN usvojila rezoluciju kojom se otvaraju vrata početku dijaloga Beograda i Prištine i pozdravlja spremnost EU da posreduje u pregovorima.
Jul 2010 - Međunarodni sud pravde ocjenio da nezavisnost Kosova nije u suprotnosti sa međunarodnim pravom.
22. decembra 2009 - Istekao rok za odgovore na tri pitanja koje su sudije Međunarodnog suda postavile na kraju devetodnevne rasprave - da li je nezavisnost dozvoljena izvan konteksta dekolonizacije, da li je Kosovo vodilo kampanju za izbore, u jesen 2007. godine, na platformi da proglasi nezavisnost i da li je dokumentom iz Rambujea utvrđeno pravo na samoopredjeljenje.
1-11. decembra 2009 - Pred Međunarodnim sudom pravde u Hagu, počela rasprava o legalnosti proglašenja nezavisnosti Kosova. Kosovo i Srbija dobili po tri sata za iznošenje argumenata. Tokom devet dana rasprave pred Međunarodnim sudom pravde u Hagu, svoje mišljenje o legalnosti nezavisnosti Kosova iznelo je 29 delegacija.
Ocjenu da je proglašenje nezavisnosti Kosova u skladu sa međunarodnim pravom, pored Kosova, imali su: SAD, Velika Britanija, Francuska, Njemačka, Holandija, Austrija, Norveška, Danska, Finska, Bugarska, Hrvatska, Albanija, Jordan i Saudijska Arabija. Predstavnik Burundija ocenio je da će Kosovo nastaviti da postoji kao entitet, bez obzira na odluku Međunarodnog suda pravde.
Ocjenu da je proglašenje nezavisnosti Kosova u suprotnosti sa međunarodnim pravom, pored Srbije, iznele su Kina, Rusija, Španija, Rumunija, Kipar, Argentina, Brazil, Vijetnam, Bolivija, Venecuela, Azerbejdžan i Bjelorusija.
8. oktobra 2008. godine - Generalna skupština UN usvojila, većinom glasova, zahtev Srbije da se Međunarodni sud pravde izjasni o legalnosti nezavisnosti Kosova. Srpski prijedlog rezolucije podržalo je 77 delegata, "protiv" je glasalo šest delegata, odnosno, predstavnici Palaua, Naurua, Mikronezije, Maršalskih Ostrva, Albanije i SAD.
15. avgusta 2008 - Šef srpske diplomatije Vuk Jeremić zvanično predao zahtjev Generalnoj skupštini UN, tražeći da to tijelo podrži rezoluciju Srbije kojom se traži mišljenje Međunarodnog suda pravde o legalnosti nezavisnosti Kosova. Pitanje tom sudu glasi: "Da li je jednostrano proglašena nezavisnost Kosova od privremenih institucija samouprave na Kosovu u skladu sa međunarodnim pravom?"
26. marta 2008. godine - Srbija najavila da će zatražiti da se Međunarodni sud pravde izjasni da li je proglašenjem nezavisnosti Kosova prekršeno međunarodno pravo. Srbija će tu inicijativu pokrenuti preko Generalne skupštine Ujedinjenih nacija.
18. februara 2008 - Skupština Srbije potvrdila vladinu odluku o poništavanju protivpravnog proglašenja nezavisnosti Kosova. Za prihvatanje prijedloga Vlade Srbije, na vanrednoj sednici, glasalo je 225 poslanika.
17. februara 2008 - Parlament Kosova proglasio nezavisnost, poslije čega je usledilo veliko slavlje na ulicama svih većih gradova na Kosovu. Tokom nekoliko narednih dana, nezavisnost Kosova priznali: SAD, Turska, Albanija, Austrija, Njemačka, Italija, Francuska, Velika Britanija, Australija, Poljska...
19. decembra 2007 - Savjet bezbjednosti UN nije doneo nikakve zaključke u vezi sa pitanjem budućeg statusa Kosova. Srbija zatražila nastavak pregovora i usprotivila se slanju misije EU na Kosovo bez prethodne odluke UN. Sejdiju je izjavio da je za status Kosova nezavisnost jedino prihvatljivo rješenje.
10. decembar 2007 - Trojka pregovarača EU, SAD i Rusija, poslije 120 dana pregovora, okončala misiju. U izveštaju Volfganga Ishingera, Frenka Viznera i Aleksandra Bocana Harčenka navodi se da Beograd i Priština nisu postigli sporazum o budućem statusu Kosova i da su se obe strane obavezale na uzdržanost od nasilja. Beograd je zatražio nastavak pregovora, a Kosovo ne odustaje od proglašenja nezavisnosti.
27-28. septembar 2007 - Šefovi diplomatija zemalja Kontakt grupe istakli su, u Njujorku, opredjeljenje za sporazumno rješenje statusa Kosova, koje bi potvrdio Savjet bezbjednosti UN.
Direktni pregovori predstavnika Beograda i Prištine, poslije kojih su kosovski Albanci predstavili Prijedlog sporazuma o uspostavljanju dobrosusjedskih odnosa između država Srbije i Kosova.
10. avgust 2007 - Trojka pregovarača EU, SAD i Rusija počela novu, 120 dana dugu, rundu pregovora. U posredničkoj trojci jasne su podjele na ruski i američki stav - Rusija navodi da je Ahtisarijev paket propao i da pregovore ne treba ograničavati vremenski, dok SAD traži rješenje za 120 dana i na osnovu plana izaslanika UN.
20. jula 2007 - Suočeni sa jasnom pretnjom ruskog veta, SAD i pet članica EU odustali su od nastavka procesa rješavanja statusa Kosova u Savjetu bezbednosti UN i najavili da će dalju brigu o tom procesu, već krajem meseca, preuzeti šestočlana Kontakt grupa. Američki predsednik George Bush, nekoliko dana kasnije, rekao da je vrijeme da Kosovo postane nezavisna država.
13. jula 2007 - Sjedinjene Američke Države i članice EU podneli Savjetu bezbjednosti novi, peti predlog rezolucije o Kosovu, kojom se Srbima i kosovskim Albanacima ostavlja još 120 dana za pronalaženje obostrano prihvatljivog rješenja, ali bez automatizma u sprovođenju plana Martija Ahtisarija, ukoliko ti pregovori ne urode plodom.
25. aprila 2007 - Savjet bezbjednosti, na zahtjev Beograda i Moskve, uputio na Kosovo posebnu misiju koja je za četiri dana utvrdila stanje na terenu pošto je nekoliko država-članica tog tijela "izrazilo rezerve u pogledu rješenja" koja je predložio Ahtisari.
26. marta 2007 - Ahtisari, u konačnom izvještaju Savjetu bezbjednosti, predložio nadgledanu nezavisnost kao rješenje statusa Kosova. "Reintegracija Kosova u Srbiju nije realna opcija, zbog čega je međunarodno nadgledana nezavisnost najbolje rješenje", naveo Ahtisari.
2. februara 2007 - Ahtisari predstavio nacrt rješenja, koji je Srbija odmah odbacila, dok su ga podržali kosovski Albanci. Iako se u dokumentu nigde implicitno nije pominjala riječ nezavisnost, Kosovu je dato za pravo da aplicira za članstvo u međunarodnim organizacijama, formira oružane snage i usvoji nacionalne simbole.
20. septembra 2006 - Ahtisari u Njujorku upoznao Kontakt grupu sa tokom pregovora. "Kako ovaj proces ulazi u ključnu fazu, ministri se nadaju trajnom rješenju posljednjeg velikog pitanja u vezi sa raspadom Jugoslavije".
24. jula 2006 - Održana prva runda pregovora o statusu Kosova na najvišem nivou, pri čemu je predsjednik Srbije Boris Tadić kosovskim Albancima ponudio suštinsku autonomiju u granicama Srbije, što je predsjednik Kosova Fatmir Sejdiju odbacio, navodeći da je nezavisnost jedino rješenje na koje će Albanci pristati. "Beograd je voljan da da sve osim nezavisnosti, a Priština ne želi ništa osim nezavisnosti", izjavio je Ahtisari.
Februar-septembar 2006 - Deset rundi pregovora održano u Beču.
Januar 2006 - Kontakt grupa potvrdila pregovaračke principe i pozvala Prištinu i Beograd da konstruktivno rade sa Ahtisarijem, kako bi došli do realnih rješenja za mnoga teška pitanja koja treba da budu razmotrena.
11. novembra 2006 - Bivši finski predsjednik Marti Ahtisari odabran za glavnog pregovarača i, deset dana kasnije, stigao u Prištinu, čime je i praktično počeo pregovarački proces.
24. oktobra 2005 - Savjet bezbednosti UN dao zeleno svetlo za početak pregovora o budućnosti Kosova. Ambasadori najmoćnijeg tijela svjetske organizacije podržali su prijedlog tadašnjeg generalnog sekretara UN Kofija Anana da počnu pregovori o statusu Kosova.
7. oktobra 2005 - Kontakt grupa usvojila principe rješavanja statusa Kosova, u kojima se navodi da to rješenje treba da bude u skladu sa međunarodnim standardima ljudskih prava, demokratijom i međunarodnim pravom i da doprinese bezbjednosti u regionu.
Početak 2001 - Tadašnji predsjednik SR Jugoslavije Vojislav Koštunica pokušao da pokrene pregovore sa liderom kosovskih Albanaca Ibrahimom Rugovom, ali je kosovski tim u posljednji čas otkazao učešće na pripremnom sastanku. Sličnu sudbinu doživeli su i pokušaji premijera Zorana Đinđića da pokrene pregovarački proces sa kosovskim Albancima.
9. juna 1999 - Kraj bombardovanja, poslije kojeg su se sa Kosova povukle srpske snage bezbjednosti, a na Kosovo je ušla misija svetske organizacije, UNMIK-a i trupe NATO-a, KFOR-a.
23. marta 1999 - NATO počeo bombardovanje Srbije.
22. mart 1999 - Sa Kosova se evakuisala Posmatračka misija OSCE-a.
Februar 1999 - Propast indirektnih pregovora Prištine i Beograda u Rambujeu.
1998-1999 - Vašington imenovao Christophera Hilla za specijalnog izaslanika za Kosovo. Hill je do februara 1999. godine putovao između Prištine i Beograda, nudeći stranama niz verzija konačnog kompromisnog rješenja. Uz Hilla u pregovorima su učestvovali i specijalni izaslanik Evropske unije i Rusije Volfgang Petrič i Boris Majorski.
