Sahir Bajrami: U fudbalu me najviše privlači kreativnost, ljepota, savršenstvo a naročito fudbalska tehnika ove izuzetne sportske igre.
Sahir Bajrami, fudbalski talenat rođen je prije 18 godina u Prizrenu. Fudbalom se počeo baviti od malena, zajedno sa mlađim bratom Kenanom počeo je trenirati i aktivno se baviti fudbalom od maja 2006 u školi fudbala Winer u Prizrenu pod stručnim nadzorom iskusnog fudbalskog trenera Šukrije Gorani.
U fudbalu ga najviše privlači kreativnost, ljepota, savršenstvo a naročito fudbalska tehnika ove izuzetne sportske igre.
Član si škole fudbala “Internacional”, koliko je trener Mujovi uticao na tvoje usavršavanje, reci nam nešto više o ovoj školi?
- Pošto nije bilo kandidata mog uzrasta u školi fudbala “Winner” sa formiranjem škole fudbala “Internacional” od strane fudbalskog trenera Fadilja Mujovi počeo sam početkom 2010. sa svakodnevnim redovnim treninzima. Tokom ljetnjeg školskog raspusta svakoga dana smo po 2-3 puta održavali treninge po Župi i u Prizrenu, sem nedjelje. Ti naporni i stručno obavljeni treninzi od strane izuzetno iskusnog i veoma radnog trenera Mujovija su podigli nivo moje fizičke i sportske spremnosti za najveće fudbalske domete. Za vrijeme letnje pauze treniranja imali smo i više od 200 polaznika u svim generacijskim kategorijama. Često igramo prijateljske utakmice sa FK“Lirija” školom fudbala “Winner” te “Arbanom”. Odigrali smo vrlo uspješno omladinski turnir u Rečanu i osvojili smo 4. mjesto iako smo bili novajlije na turniru.
S obzirom da si veliki talenat u fudbalu šta kažu – trener, prijatelji, rođaci, komšije... Da li te podržavaju?
- Ja mislim da još svoj veliki talenat nisam u potpunosti pokazao na djelu, što ne znači da ubuduće to neću i dokazati. Dok sam trenirao i igrao za “Winner” u kadetskoj liniji Prizrenskog okruga sezone 2006/07, trener Sead Gorani inače sin Šukrije Goranija poklonio mi je kao jedinom i najangažovanijem članu škole fudbala-fudbalsku loptu. Nju čuvam i dan danas kao najdraži suvenir. I danas sam od strane cijenjenog fudbalskog stručnjaka Fadilja Mujovija javno više puta istican kao jedan od najtalentovanijih mladih fudbalera sa ovih prostora. Školski drugovi, prijatelji,rodbina, i ostali koji me poznaju pružaju mi punu podršku da budem uspješan u ovom sportu.
Pratiš vjerovatno evropski i svjetski fudbal, za koga navijaš i koji ti je svjetski fudbaler uzor?
- Naravno, jos od djetinjstva pratim fudbalska dješavanja na evropskoj i svjetskoj sceni fudbala, navijam za italijanski Milan, a moj najveći uzor iz mlađih dana je Roberto Karlos, a od današnjih aktuelnih fudbalera je igrač španske reprezentacije i najbolji fudbaler poslednjeg svjetskog fudbalskog prvenstva odrzanog ljetos u Juznoj Africi igrac Barselone Andres Inijesta.To je , po mom misljenju, zaista genijalac i mađionicar sa loptom.
Pratis li FK Liriju i kosovski fudbal. Imamo li u Župi, Podgori i Prizrenu talenata sto se Bošnjaka tiče?
- Iako bih mnogo želeo da kosovski fudbal najzad stane na čvrste noge, na žalost trenutno stanje u našem fudbalu nije zadovoljavajuće, te stoga zbivanja u Kosovskom ligaškom fudbalu samo površno pratim. Što se talenata tiče u našim sredinama ima jako talentovanih momaka, ali se nažalost malo u njih ulaže. Da je više materijalnog ulaganja u svim sportovima naročito u mlađim kategorijama, rezultati bi bili vidljiviji.
Ko ti je najbolji drug u ekipi i koja je tvoja uloga u ekipi?
- Iako ne bih želio da ističem nekoga jer se sa svim drugovima u klubu odlično slažem, ipak tokom treninga i u igri se najviše slažem sa Memedom Šaipi iz Gornjeg Ljubinja. Moja uloga u ekipi je lijevi bek a mogu da dam svoj pun doprinos i u ulozi defanzivnog veznog.
U koju školu ideš i kakav si učenik, da li može uporedo škola i sport?
- Pohađam srednju medicinsku školu u Prizrenu, učenik sam XII razreda i odličan sam učenik. Sa dobro isplaniranim radnim vremenom uspjevam da postignem solidan uspjeh uporedo i u fudbalu i u školi.
Ovim putem se zahvaljujem svom poštovanom razrednom starješini profesor Bedrija Kurtiši i svom cijenjenom treneru Fadilju Mujovi na njihovo razumevanje za moje dvostruke obaveze.
Šta kažu roditelji ako poželiš da fudbal bude tvoja profesija?
- Roditelji me u svemu podržavaju i daju punu moralnu i svaku drugu podršku, potpuno stoje iza moje odluke o mom daljem bavljenju fudbalom kao profesijom. Ja sam im na tome puno zahvalan.
Imaš li još neki hobi osim fudbala?
- I pored velike zauzetosti u školi i na treninzima fudbala, ugrabim neki trenutak za moj omiljeni hobi a to je crtanje grafitnom olovkom. Žao mi je što ne mogu da posvjetim više vremena ovom svom hobiju.
Poruka čitaocima?
- Moja poruka vašim čitaocima i svim mladima koji se opredjele da se bave bilo kojim sportom da vjeruju u sebe i u svoje mogućnosti, da ih nikakva prepreka ne zaustavi ka njihovom cilju i na ostvarivanju njihovih snova i želja.
Razgovor vodio: Vinetu Ganić
